Ερχόμαστε απ την κορυφή του Ουράνιου Τόξου.
Το σπίτι μας ξεχειλίζει μέλι- γλύκα, αλλά συγχρόνως και σαρκασμό-γέλιο!
Ένα απ τα συσταυικά της ζωής.
Γέλα ρε γέρο-κλόουν, γέλα, μέχρι.....................
.......ξέρω γώ;
Μέχρι τον κύριο φόβο; Μέχρι να βγούν τα φαντάσματα
και να μας ταρακουνήσουν!!!!!!χε!χε!χε!χι!χι!χι!χο!χο!χο!.....................
Θα σας μεθύσω όλους, με τον γλυκόπιοτο χυμό της ζωής ρεεεεεεεε!!!!!!!!
Το Λογικό ζυγιάζεται, η Καρδιά γράφει, τα πόδια βγάζουν Φωτιές
μέχρι να την συναντήσουν, και τότε........
Τότε, μπορεί να χύσουμε και δάκρυα μέχρι ν' ανακαλύψουμε
τον Στρόβιλο, τη Δίνη, αλλά και το Άσπρο!
ΤΟ, ΔΕΝ ΑΚΟΥΜΕ ΚΑΝΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ, ΜΩΡΕ!
ΞΥΠΝΗΜΑ: Εχεις προσέξει ποτέ, τη γέννηση μιας μαργαρίτας
ή το διώξιμο της βαρεμάρας στα μάτια, καθώς ακούγεται μια κιθάρα!
ΠΑΛΙ ΜΕΘΥΣΙ-ΠΑΛΙ ΧΟΡΟΣ-ΠΑΛΙ ΤΑΞΙΔΙ.
-Βρε Ύπαρξη, δε βάζεις μυαλό.-Γιατί να βάλω; Έχει μυαλό, το Ουράνιο Τόξο;
............................................................................
...........................................................................
......(σιωπή)......
Ε, ρε πούστη, μπορεί και να την κόψω την πουτάνα τη γλώσσα!
Ε, ρε πούστη, μπορεί και να το βγάλω το μαύρο, για πάντα, έξω απ τη ζωή μου!
Έτσι.......'ετσι κάπως σκέφτομαι τα ΧΡΩΜΑΤΑ και ΤΟ ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ.
Σαν ένα ΑΤΕΛΕΙΩΤΟ ΖΕΜΠΕΚΙΚΟ ΛΕΒΕΝΤΙΚΟ!
ΧΟΡΕΥΤΕ ΡΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ.....ΚΑΝΕΙ ΚΑΛΟ!!!!!!!!!!
ΘΑΝΑΣΗΣ ΔΟΥΣΣΟΣ
"....ΣΕ ΈΝΑΝ ΜΟΝΑΧΑ ΘΕΟ ΘΑ ΠΙΣΤΕΥΑ. Σ ΕΚΕΙΝΟΝ
ΠΟΥ ΘΑ ΓΝΩΡΙΖΕ ΝΑ ΧΟΡΕΥΕΙ!"
Φρειδερίκος Νίτσε
