Παρασκευή 17 Ιουνίου 2011

ΜΟΥ ΤΟ ΑΦΙΕΡΩΝΩ....






 Σαν παιδικό ρούχο παλιό - Σαν στολή παλιάτσου, μοιάζω!
Σαν τραγουδάκι μελαγχολικό - Σαν ξεφτισμένο όνειρο.
Στο κουτάκι, μικρό μυστικό Μόνο εγώ το διαβάζω.
Φυλαγμένο χρόνια, μόνο του Σαν ξύλινος πινόκιο.

  Πώς μεγάλωσα τόσο γρήγορα Τίποτα, δεν θυμάμαι!
Πώς περάσαν τα χρόνια, ανύποπτα Θέε μου, πόσο φοβάμαι!.

  Σαν παραμύθι, παλιό παιδικό – Σαν λούτρινο ζωάκι, μοιάζω!
Σαν στιχάκι ανορθόγραφο, σε συρτάρι κρυφό.
Μέσα σε σοκάκι στενό Την παλιά μου ζωή στενάζω.
Περπατώ με κεφάλι σκυφτό Σπασμένο πεζοδρόμιο.

  Πώς μεγάλωσα τόσο γρήγορα Ούτε που θυμάμαι!
Πώς περάσαν τα χρόνια, ανείπωτα Θέε μου, πόσο λυπάμαι!!